Муддати чанд рӯзи охир ҳавои гардолуди то ҳадде тӯфонӣ кишварро фаро гирифтааст. Дар ҳамин иртибот Кумитаи ҳолатҳои фавқулодда ва мудофиаи граждании назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз аҳолии мамлакат хоҳиш мекунад дар чунин ҳолатҳо ҳангоми роҳандозии корҳои саҳроӣ эҳтиёт бошанд, дар минтақаҳои кӯҳӣ аз ғунучини ҳезум худдорӣ намоянд. Бештар аз ҳама ба одамони гирифтори бемориҳои дил, зиққи нафас ва фишорбаландӣ таваҷҷӯҳи хоса зоҳир созанд.

Якуми августи соли равон дар сомонаи мо матлабе интишор ёфт бо номи “ОБУ ОББОЗӢ: ЧАРО ҚОИДАҲОИ ШИНОВАРИРО БОЯД ҲАТМАН ДОНИСТ?

Вақте ин матлаб дар гурӯҳи “Ахбор барои афкор”-и Фейсбук бознашр шуд, хонанда Мадинаи Карим дар ҳошияи он навишт: “Дар ҳолати раги пой кашиш кардан чӣ бояд кард? Инро мегуфтанд...”

Ҳар рӯз дар гӯшаву канори олам, аз ҷумла дар Тоҷикистон сӯхторҳое сар мезананд, ки баъзан талафоти ҷонӣ ҳам доранд. Хонаҳо, бозорҳо, иншоотҳои мулкиву давлатӣ ба коми оташ мераванд ва ба ҷону моли мардум ҳазорҳо ҳазор зарар меоранд. Дар мамлакатҳои серҷангал баъзан ҳазорҳо-ҳазор бешазорон оташ мегиранд ва барои хомӯш кардани он ҳафтаҳо талош мекунанд. Умуман аз оташсӯзӣ ҷойи

Тобистон мавсими истироҳату оббозист ва назди махзанҳои об ҳамеша серодам аст. Бахусус, дар ин фасли гармо одамон беш аз ҳар вақти дигар талош мекунанд рӯ ба ҷойҳое оранд, ки ҳавои муътадилу назди об бошад. Аммо на ҳамеша истироҳати шаҳрвандон хуш мегузарад. Надонистани баъзе қоидаҳои оббозиву шиноварӣ метавонад ба фоҷеа анҷомад ва мо то ҳол ин гуна ҳодисаҳоро зиёд дидаем.

Ҳавои гарм ва беш аз ҳадди интизор тоқатфарсо зиндагии одамонро ба мушкил рӯ ба рӯ мекунад. Мо ҳоло мебинед, ки соат ба 10 субҳ наздик нашуда, вале дар дар кӯчаву хиёбонҳо гашутугузор кардан амалан номумкин аст. Дар ҳоли гармо хатаре, ки бештар ба одамон таҳдид мекунад, ин баланд шудани ҳарорати бадан болотар аз ҳадди меъёри маъмулист (37,0°С). Барои пешгирӣ аз ҳодисаҳои нохӯш Кумитаи ҳолатҳои