Зимистон ҳам омад. Барфи аввал теғаҳои куҳҳо, талу теппаҳо, соҳили рӯдхонаҳоро сафед кард. Сардиҳо фаро мерасанд, акнун дар олам се моҳи дигар фасли зимистон ҳукм хоҳад ронд.

Зимистон қонуну қоидаҳои худро дорад. Маъмулан дар ин фас л, ки фасли сармост ба истифодаи нерӯи барқ бештар ниёз пайдо мешавад. Одамон эҳтиёҷи бештар ба маводи сӯхт

Инак, дар тақвим моҳи декабр, бо аввалин сардиҳои сол рӯ ба рӯем, аввалин боронҳои тирамоҳӣ моҳе қабл шуруъ шудаву моро аз омад-омади зимистони сард хабар дода буданд. Ҳоло аввалин нишоне аз сардиҳои се моҳи ояндаро мебинем. Зимистон мавсимест, ки дар он ҳолатҳои фавқулодда зиёд иттифоқ меуфтанд. Дар пеш барф сард, бодҳои тунд... Ва мо ба ҷашнҳои солинавӣ низ омодагӣ мебинем. Ин омодагиҳо қабл аз ҳар чизи дигар бояд аз хонаҳои гарм оғоз шаванд,

Кумитаи ҳолатҳои фавқулодда ва
мудофиаи граждании назди
Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон
барои омода намудани шаҳрвандон

Газидани ҳашаротҳоро ба 2 гурўҳи калон ҷудо кардан мумкин аст: газидани ҳашаротҳои пардабол (хомўшак, занбўр, ору, говзанбўр, хармагас) ва тортанакшаклон (ғунда, каждум, кана).

Баъд аз газидани ҳашарот, бадани инсон аксуламал нишон медиҳад: сурхшавӣ, варам, дард ё хориш, сўзиши сахт дар ҷойи газида.

Дар фасли зимистон дар ҷумҳурӣ ҳолатҳои фавқулодда ба вуқўъ омаданаш аз эҳтимол дур нест ва оид ба омода намудани шаҳрвандон барои дуруст рафтор намудан дар ҳолати рух додани ҳодисаҳои табии Кумитаи ҳолатҳои фавқулодда ва мудофиаи граждании назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тавсияҳои худро пешниҳод менамояд.

Тибқи таҳлилҳо ҳодисаҳои табии дар солҳои охир нишон