Имрӯз наметавон ҳаёти худро бе вуҷуди мошинҳои барфрӯбӣ тасаввур кард. Аммо замонҳои пеш, ҳатто як аср пештар мушкилоти шаҳрҳо дар зимистон ба маротиб бештар буд. Кӯчаҳои барфпӯш равуои одамон ва аробаҳоро душвар мекарданд. Он замон мошин ба ҳадди имрӯз зиёд набуд ва шаҳрҳо ҳам камҷамъият буданд. Вале зимистон ва замони яхбандӣ мушкилоти чӣ шаҳриён ва чӣ деҳотиёнро афзун мекарданд.

13    декабри соли 1577 дар бандари Плимути Англия панҷ киштӣ бодбонҳои худро боло карданд ва истгоҳи онҳо Алексндрия эълон шуд, вале бо ин ҳам кам касонро метавонистанд бифиребанд, чун ба ин киштиҳо Фрэнсис Дрейк, ки то кунун бо чанд ҳамлаву амалиёти мувафақонаааш ба қитъаҳои зери тасарруфи испониҳо ном бароварда буд, сарварӣ мекард.  Мухтасар дар бораи Фрэнсис Дрейк:

24 июн испониҳо дар ҷустуҷӯи ғизо ба рустои навбатӣ рафтанд ва ҳиндуҳоро диданд, ки истеҳкомҳои худро сахт ҳимоя мекарданд ва он чӣ барои аврупоиён ҷолиб буд, ки тавре Карвахал менависад, ин рустоҳоро занони қоматбаланду пурқуввати ранги пӯсташон сафед дифоъ мекарданд. Онҳо бо тани нимбараҳна, дар даст камонғӯла ва гурз ба ҳадде пурҷасорат меҷангиданд, ки мардони ҳинду пушт ба душман гардонида наметаво...

Дар вилояти Ростови Русия шумори анкабутҳо ва морони заҳрдор афзудааст. Мутахассисон инро ба тағйири иқлим рабт медиҳанд ва мегӯянд гарм шудани иқлими сайёра боиси он шудааст, ки ҳатто хазандагон ҳам маконҳои будубоши худ ва ҷуғрофиёи ҳузурашонро васеъ кунанд. Аз ин пештар анкабутҳои заҳрдор танҳо дар марзҳои Қалмиқ ва соҳилҳои халиҷи Таганрог дида мешудаанд.

Дар сафарҳои солҳои 1532—1535 испониҳо кишварҳое, ки имрӯз бо номҳои Перу, Эквадор ва Колумбия ёд мешаванд, ишғол намуданд.  Бо фармони шоҳ ҳамаи ин қаламрави ишғолӣ ба ихтиёри Пизорро супурда шуда, худи вай соҳиби унвони маркиз гардид. Алмагро губернатори ҳанӯз ишғолнашудаи Чили таъин гардид. Бо мақсади забти он 3 июли соли 1535 Алмагро аз Куско хориҷи шуд ва дар имтидоди соҳилҳои ғарбии бузургтарин кӯли баландкӯҳ дар Амрикои Ҷанубӣ Титикака равон ишуд.