Истифодаи дуруст ва оқилонаи офтоб, ҳаво ва об ба обутобёбӣ ва таҳкими саломатии инсон оварда мерасонанд. Вале дар мавриди нодуруст рафтор кардан дар назди кӯлу дарёҳо, обанборҳо  ва ҳавзҳои шиноварӣ, инсон метавонад ба оқибатҳои нохуш гирифтор шавад.

Муҳтарам ҳамкорон ва роҳбарони ҳайатҳо, Муҳтарам ширкаткунандагони ҷаласа, 

Пеш аз ҳама, мехоҳам ба Ҷумҳурии Мардумии Чин барои садорати муваффақ ва корҳои анҷомдодашуда дар марҳилаи муҳими рушди Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиё (МҲТБО) изҳори миннатдорӣ намоям.

Тобистон фаро расид, мактабҳо таътил эълон карданд. Мавсими истироҳати тобистона барои ҳазорон мактаббачагони синну соли гуногун ҳам фаро расид. Онҳое, ки мехоҳанд таътилашон дар лагерҳои истироҳатӣ гузарад, аз ҳоло омода мешавад. Чанд рӯз баъд лагерҳои хомӯш аз садои бачаҳо пур мешаванд. Вале оё онҳо ба пазириш омодаанд? Барои пайдо кардани посух ба ин суол, кормандони Раёсати КҲФ дар шаҳри Душанбе чанде аз ин лагерҳоро аз назар гузарониданд.