Вақтҳои охир чунин ба мушоҳида мерасад, ки роҳбарону иддае аз пайравони ташкилоти террористию экстремистии Ҳизби наҳзати ислом бо сабаби дарки заъфи худ дар роҳи рақобатҳои сиёсӣ аз шабакаҳои иҷтимоӣ ҳамчун “умеди охирин” ва “минбари беминнат” суиистифода мекунанд. То ҳол наҳзатиён аз ҳимояи ислому ҳифзи арзишҳои исломӣ сухан мегуфтанд, аммо якбора ҷомаи худро чаппа пӯшида, “демократияхоҳ” гаштаву шиорҳои тамоман наверо барои худ интихоб намудаанд.
Сабаби ин тасмим маълум аст. Ҳоло Аврупо баъди даҳҳо ҳодисаҳои террористии рухдода дар хоки ин сарзамин, фаъолиятҳои тахрибкоронаи гурӯҳи ба ном “Давлати исломӣ”, ки ҳамагӣ бо номи ислом ва “дар роҳи ислом” анҷом дода шуданд, дар муносибат бо раванде чун ТТЭ ҲНИ эҳтиёткорона муносибат мекунад. Кабириву ҳаммаслаконаш дарк карданд, ки ТТЭ ҲНИ ҳамчун ҷараёни дингаро дигар наметавонад бо он барномарезӣ ва ҳадафҳое, ки дар асоси оинномаи худ дорад, дар Аврупо фаъолият дошта бошад. Таъсиси “Паймони миллӣ” аз ҷониби чанд тан аз пайравони худи ТТЭ ҲНИ гувоҳи ин гуфтаҳост. Аслан, ҳар гуна тағйири ниқоб аз ҷониби наҳзатиҳоро ҳамчун ҳодисаи нав қабул кардан шояд чандон дуруст нест, зеро онҳо дар тӯли фаъолияти худ ҳатто се маротиба мавқеи имонии худро тағйир додаанд. Аз ин хотир, ҳоло мехоҳанд, ҳадафҳои ифротии худро, ки марҳила ба марҳила ташаккули ғояи инқилоби исломӣ мебошад, бо роҳи дигар ва номҳои нисбатан “замонавитар” амалӣ созанд. Ташкили чунин “ҳамоиш”-у “гирдиҳамоиҳо” ба он хотир аст, ки маблағгузорону хоҷагони молиявию ғоявии худро бовар кунонанд, ки ҳизб фаъолият карда истодааст.
Чунин нишасти шармандаворро ТТЭ ҲНИ имсол дар шаҳри Дортмунди Олмон низ баргузор кард. Аз аксҳои интишоршуда, аз рафти нишаст мушоҳида мешуд, ки он дар як ошхона баргузор шудаву иштирокдоронаш ҳам ҳамагӣ аҳли оила ва наздикони Кабирӣ буданд. Ҳатто дида мешуд, ки кӯдакони ноболиғи 8-10 - сола дар рафти ин “ҳамоиш” гаштугузор доранд. Ба назар, аслан он ҳамоиш набуд, балки шояд наҳзатиён ба ошхонае барои хӯрокхӯрӣ даромадаву онҷо чанд акс бардоштаанд ва дар ҳисоботҳои худ онро “ҳамоиш” дарҷ карданд.
Ҳоло, ки бори дигар ТТЭ ҲНИ бо иддаоҳои беасос мехоҳад тоҷикони муқими Аврупоро ба “тазоҳурот” даъват намояд, ҳамватанони азизи моро мебояд жарфтар аз ҳадафҳои шуми ин ташкилоти ифротию террористӣ биандешанд. Андеша аз он кунанд, ки фаъолияти ТТЭ ҲНИ дар хориҷ домест, ки раҳоӣ аз он кори басо мураккабу сахт аст. Андеша аз он кунанд, ки ТТЭ ҲНИ аз тақдири онҳое, ки дар роҳи фаъолиятҳои тахрибкоронаи ин ҳизби ифротӣ қурбон шудаанд, парвое надорад. Ҳамагӣ чанде пеш дар Олмон яке аз фаъолони ТТЭ ҲНИ Муҳаммадсаид Шехов, нафари наздик ба хонаводаи муассиси ин ҳизб Сайид Абдуллоҳи Нурӣ, дур аз Ватану оилаву пайвандон аз дунё гузашт. Магар аз ин мусибат онҳо ғам хӯрданд? Ҳаргиз не! Кабирӣ, ки аз Нурӣ устод ном мебарад, ҳатто марги хоҳарзодаи устодашро ба хонаводааш тасаллият нагуфт.
Аз Кабирӣ, танҳо ҳамин гуна муносибатро интизор шудан мумкин аст. Аз нафаре, ки барояш чизе муқаддас боқӣ намондааст, на Ватан, на ҳамсафу дӯст ва ҳатто на оила...
Абдуғаффор ЮСУФОВ, сардори шуъбаи равобити
байналмилалӣ ва ташкили ҳаҷи
Кумитаи дин, танзими анъана ва
ҷашну маросими назди Ҳукумати
Ҷумҳурии Тоҷикистон
БОЗЧОП аз рӯзномаи “Ҷумҳурият” №: 243 аз 10.12.2018 сол
