Аҳолӣ бояд ба ҳар ҳолати фавқулоддаи эҳтимолӣ омода бошад. Бахусус касоне, ки дар нуқтаҳои осебпазир зиндагонӣ мекунанд. Бояд донанд, ки агар замин ларзад, чӣ бояд кард ва сел ояд, чӣ амал аз худ бояд нишон дод. Маъмулан офатҳои табиӣ ногаҳонӣ меоянд ва вақту соату замони дақиқ ва макони аниқ надоранд. Ин аз мардум тақозо мекунад, ки аввалтар аз ҳама худ ба офатҳои эҳтимолӣ омода бошанд.

Иштирокдорони як нишаст дар Кумитаи ҳолатҳои фавқулодда ва мудофиаи граждании назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон зимни баррасии имкониятҳои татбиқи як барнома ба боло бурдани зарфиятҳои ҳимояи шахсони дорои имкониятҳои маҳдуд ҳангоми офатҳои табиӣ ва ҳолатҳои фавқулода таваҷҷӯҳ карданд. 
Дар доираи лоиҳаи Ҷаласаи ҳимояи оид ба "Боздиди

Омӯзишҳои пайваста барои амалкард дар ҳолатҳои фавқулодда ҳамеша корсозанд. Малакаҳои наҷот таҳким меёбанд, кормандон зирактар мешаванд, омӯзиш ба дониш дониш зам мекунад ва ин ҳангоми ба вуҷуд омадани ҳолатҳои фавқулодда, офатҳои табиӣ кумак мерасад, хатари офатҳоро ва зарари онҳоро коҳиш медиҳад.
Дар паи иҷрои нақшаи омодасозӣ ва бозомӯзии роҳбарони