Рафиқон генералҳо, афсарон ва сарбозони шуҷои Ватан!

Рӯзи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки ифодагари истиқлолияту соҳибихтиёрӣ, иродаи қавии мардуми кишвар, матонату мардонагӣ ва ватандӯстиву ватандории фарзандони бонангу номуси он ба ҳисоб меравад, ҳар сол дар саросари мамлакат бо ифтихору

Дар ойинҳои мардумӣ салом ҳам гуногун аст. Саломи дастӣ, салом бо ишорат, салом бо ҳаракати сар ва амсоли ин. Маъмулан, мувофиқи расму ойини тоҷикӣ саломдиҳанда, агар хурдсол бошад, дасти росташро ба сари сина гирифта, ба шахси аз худ калонсол салом медиҳад. Дар айни замон алайкгиранда низ ҳамин амалро такрор мекунад. Аз ин рў, дар байни мардум мегўянд, ки “салом қарзи Худост”

«Шашмақом» дурдонаи беназирест, ки аз каъри асрҳои куҳан то ба рўзгори мо расидааст. Он дар худ дастовардҳои беҳтарин хиради шеъру мусиқии халқро таҷассум намудааст ва ҷоиз аст, ки онро қомуси халқ номем. Ҷиҳати муайянкунандаи инкишофи мусиқии тоҷик дар он ба назар мерасад, ки вай ба анъанаҳои бузурги халқӣ, ки то замони мо ба шарофати асари оламшумули мусиқии халқӣ – Шашмақом омада

Раиси суди ноҳияи Истаравшан Ваҳҳобзода Содиқҷон Абдулҳай бар асари як садамаи маргбор дар шоҳроҳи Душанбе-Чаноқ ба ҳалокат расидааст. Мошине, ки раиси суд дар он савор буд, бо Дулани канори роҳ бархӯрдааст ва дар натиҷа ду мусофири он ҳалок шудаву ду тани дигар дар бемористони Истаравшан бо ҷароҳатҳои вазнин бистарӣ шудаанд. Аҳволи ин ду нафарро низ вазнин арзёбӣ мекунанд.